Aktualności

Fot. Ewa KŁAK-ZARZECKA

Uroczystość rozpoczęła się od wciągnięcia flagi państwowej na maszt i odśpiewania hymnu. Ks. prałat Marian Bocho przypomniał o znaczeniu prowadzonej przez Fundację Pomocy Edukacyjnej dla Młodzieży im. Heleny i Tadeusza Zielińskich w Jarosławiu działalności. A poświęcenia muralu dokonał archiprezbiter jarosławski ks. prałat Andrzej Surowiec, zaś porucznik Maciej Kołodziej odczytał Apel Pamięci. Żołnierze Garnizonu Jarosław oddali salwę honorową, po której zaproszeni goście złożyli kwiaty przed muralem.

W uroczystości udział wzięli: poseł Tadeusz Chrzan, starosta jarosławski Stanisław Kłopot, przewodniczący Rady Powiatu Jarosławskiego Marian Fedor, przewodniczący Rady Miasta Jarosławia Szczepan Łąka, sekretarz gminy Chłopice Marzena Blok, przedstawiciele służb mundurowych, prezes Jarosławskiego Stowarzyszenia „Ocalić przeszłość dla przyszłości” Iwona Zelwach, prezes Jarosławskiego Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia Tadeusz Słowik, dyrektor biura senatorskiego Marcin Malinowski, honorowy prezes Fundacji Stanisław Kiełbowicz, obecny prezes fundacji Marek Puzio, członkowie zarządu: Elżbieta Magryś i Wiesław Kiełbowicz, członkowie Rady Fundacji: Jarosław Pagacz i Bogdan Wołoszyn, a przede wszystkim przedstawicielka rodziny Zielińskich, mieszkając w Gliwicach Elżbieta Zielińska-Król.

Inicjatorem powstania muralu była Fundacja Pomocy Edukacyjnej dla Młodzieży im. Heleny i Tadeusza Zielińskich, jego powstanie zostało sfinansowane z Ministerstwa Obrony Narodowej z Departamentu Edukacji, Kultury i Dziedzictwa.

Mjr Tadeusz Zieliński urodził się 17 marca 1893 w Jarosławiu, w rodzinie Jacka i Anny z Aignerów. W Jarosławiu ukończył szkołę powszechną oraz I Gimnazjum i Liceum. Studiował prawo oraz przemysł na Akademii Handlowej w Wiedniu. Z chwilą wybuchu pierwszej wojny światowej w 1914 roku został wcielony do armii austriackiej. Ukończył w niej szkołę oficerów rezerwy. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1916 w korpusie oficerów rezerwy artylerii polowej i górskiej. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Artylerii Polowej Nr 2 (były Pułk Armat Polowych Nr 29).

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę wrócił do Jarosławia, wstąpił do Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 4 pułku artylerii polowej. W 1919 roku awansował do stopnia porucznika. Brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej oraz w wojnie polsko-bolszewickiej. 9 września 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w artylerii, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w składzie amunicji w Buczaczu. Następnie w składzie amunicji w Kowlu. Był również dowódcą pociągu amunicyjnego nr 12. 1 czerwca 1921 służył w składzie amunicji 6. Armii, a jego oddziałem macierzystym był 5 dywizjon artylerii ciężkiej. W 1922, jako oficer rezerwy posiadał przydział do 6. pułku artylerii ciężkiej we Lwowie. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 475. lokatą w korpusie oficerów rezerwy artylerii. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 3. pułku artylerii polowej Legionów w Zamościu. W 1924 został przydzielony w rezerwie do 24. pułku artylerii polowej w Jarosławiu.

W latach 1924–1939 był radnym Rady Powiatu pracując w jarosławskim magistracie jako referent ds. wojskowych.

Pod koniec sierpnia 1939 roku wobec zagrożenia wojennego został powołany do 24. pułku artylerii lekkiej w Jarosławiu wchodzącego w skład 24. Dywizji Piechoty. W pierwszych dniach września opuścił Jarosław i przeszedł wraz ze swoim pułkiem szlak bojowy od Tarnowa do Lwowa, tocząc zacięte walki w rejonie Zakliczyna, Birczy, Rzęski Ruskiej. 19 września w rejonie Tarnopola, oddziały polskie zostały zatrzymane przez wojska sowieckie. Został osadzony wraz z innymi oficerami w obozie w Kozielsku. Między 9 a 11 kwietnia 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w lesie katyńskim.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Źródło: wikipedia.pl

Tadeusz Zieliński był żonaty z Heleną z Wątrobów, z którą miał córkę Krystynę i syna Zbigniewa (1918–2003). To syn Zbigniew pod koniec swojego życia postanowił założyć fundację imienia swoich rodziców, by służyła jarosławskiemu społeczeństwu.

~https://ekspresjaroslawski.pl/artykul/odslonieto-mural-upamietniajacy/1217904

Podczas Mszy świętej koncelebrowanej, której przewodniczył Arcybiskup Metropolita Przemyski Adam Szal, miało miejsce poświęcenie sztandaru i obrazu Anny Jenke autorstwa jarosławskiego artysty Stanisława Lenara, ucznia Anny Jenke i późniejszego kolegi z pracy.

Po zakończonej Eucharystii nastąpiło przekazanie sztandaru szkoły przez ks. prałata Mariana Bocho, proboszcza parafii pw. Bożego Ciała wraz z przedstawicielami Parafialnego Komitetu ds. Nadania Imienia Szkole Dyrekcji Liceum: ks. Grzegorzowi Delmanowiczowi oraz wicedyrektor Ewie Jankowskiej. Następnie dyrektor szkoły przekazał sztandar uczniom, którzy będą stanowić skład pocztu sztandarowego. Uczniowie złożyli ślubowanie, a po nim cała społeczność szkoły odśpiewała po raz pierwszy hymn szkoły. Jego autorem jest nauczyciel języka polskiego w Szkole Podstawowej nr 4 im. Stefan Żeromskiego w Jarosławiu Piotr Czech, zaś muzykę skomponował Michał Daleszczyk organista parafii pw. Bożego Ciała. Zakończeniem uroczystości w świątyni był program słowno-muzyczny o życiu Anny Jenke, który przygotowali uczniowie kl. II a wraz z nauczycielką języka polskiego. Scenariusz napisał uczeń Konrad Peszek. Program artystyczny poprzedziło symboliczne wbicie gwoździ przez przedstawicieli fundatorów sztandaru. W imieniu Fundacji Pomocy Edukacyjnej im. Heleny i Tadeusza Zielińskich w Jarosławiu symbolicznego wbicia gwoździa dokonał prezes Fundacji Marek Puzio.

Druga część uroczystości odbyła się na placu przed budynkiem szkolnym, gdzie Arcybiskup Adam Szal poświęcił dąb, zasadzony 3 września 2018 roku na pamiątkę inauguracji pierwszego roku szkolnego w historii liceum oraz tablicę upamiętniającą to wydarzenie. Arcybiskup złożył także podziękowania na ręce ks. proboszcza Mariana Bocho oraz dyrektora szkoły ks. Grzegorza Delmanowicza za stworzenie tej placówki, która, jak podkreślał, jest wizytówką parafii. Życzył także społeczności szkolnej, by umiała iść w ślady swojej patronki. Tablicę odsłoniła Podkarpacka Kurator Oświaty Małgorzata Rauch.

Uroczystość zgromadziła przedstawicieli władzy parlamentarnej, samorządowej, instytucji oświatowych, organizacji i stowarzyszeń. Uczestniczyli w niej m.in. Poseł Tadeusz Chrzan, Poseł Mieczysław Kasprzak, dyrektorzy biur parlamentarnych: Wiceminister Rodziny i Polityki Społecznej Anny Schmidt oraz Senatora Mieczysława Golby, członkowie Zarządu Województwa Podkarpackiego Anna Huk i Stanisław Kruczek, Starosta Jarosławski Stanisław Kłopot, Burmistrz Jarosławia Waldemar Paluch.