- To przypomnienie "dróg do niepodległości" w jej regionalnym wymiarze, przywołujące informacje o miejscach, wydarzeniach oraz ludziach, zarówno tych znanych, jaki i praktycznie już zapomnianych, którzy wywarli istotny wpływ na losy miasta, powiatu i kraju – wyjaśnia ideę przedsięwzięcia Iwona Zelwach, prezes Jarosławskiego Stowarzyszenia "Ocalić przeszłość dla przyszłości", organizator rekonstrukcji. – Przypomnieliśmy m.in. bitwy o Lwów i Warszawę, ale również tradycje przedwojennego Garnizonu Jarosław i rok 1939.

Drugim z działań projektu było stworzenie plenerowej wystawy, która będzie przedstawiała dzieje Garnizonu Jarosław w latach 1918 -1939, a także przybliżać sylwetki osób z ziemi jarosławskiej, które wniosły znaczący wkład w odbudowę i rozwój niepodległej Rzeczypospolitej. Jej twórcą są pracownicy Muzeum w Jarosławiu Kamienica Orsettich, które jest jednym z dwóch partnerów wydarzenia, obok Państwowej Wyższej Szkoły Techniczno-Ekonomicznej, na terenie której odbył się piknik patriotyczny, podsumowujący rekonstrukcję.- To wydarzenie było przeznaczone dla wszystkich, i taka jest jego idea, ale wydaje się, że najmocniej przemawia do młodego pokolenia. Obraz i dźwięk mówią czasami więcej niż słowa, chociaż te ostatnie wyjaśniają i opisują, to co odchodzi na karty historii. A „Serce w plecaku” opisuje dumne i chwalebne czasy, kiedy wybijaliśmy się na niepodległość i budowaliśmy II Rzeczpospolitą, a mieszkańcy Jarosławia i okolic mieli w tym swój niekwestionowany udział - zwracał się do organizatorów starosta jarosławski Stanisław Kłopot.

Ważnymi wydarzeniami w ramach rekonstrukcji były: odsłonięcie muralu - staraniem Fundacji Pomocy Edukacyjnej dla Młodzieży im. Heleny i Tadeusza Zielińskich - poświęconego mjr. Tadeuszowi Zielińskiemu, oficerowi artylerii, zasłużonemu Polsce i zamordowanemu w Katyniu oraz Msza Św. w kościele pw. Chrystusa Króla w Jarosławiu z udziałem metropolity przemyskiego, abp. Adama Szala.

Swoim patronatem „Serce w plecaku” objęli Wiceprezes Rady Ministrów, Minister Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu prof.  Piotr Gliński, poseł na Sejm RP Tadeusz Chrzan i starosta jarosławski Stanisław Kłopot. - Dziękuję za podjęcie trudu organizacji tej rekonstrukcji: organizatorom - w tym na pierwszym miejscu Stowarzyszeniu "Ocalić przeszłość dla przyszłości", Partnerom oraz tym wszystkim, którzy przyczynili się do jej powstania. Efekty Państwa pracy mówią same za siebie. Gratuluję! - podsumował rekonstrukcję starosta Stanisław Kłopot.

Projekt „Serce w plecaku” dofinansowano ze środków Programu Wieloletniego NIEPODLEGŁA na lata 2017-2022 w ramach Programu Dotacyjnego „Niepodległa”. Projekt współfinansowany jest również ze środków Powiatu Jarosławskiego

Projekt współfinansowany jest również ze środków Powiatu Jarosławskiego.

~https://www.powiat.jaroslawski.pl/aktualnosci/item/6774-rekonstrukcja-historyczna-serce-w-plecaku?fbclid=IwAR1-cvYYtRVn7GP6IlcbCkMLeCdjvWf8zO93OGWBXUdNQFIgJ8uaNeLo364

Fot. Ewa KŁAK-ZARZECKA

Uroczystość rozpoczęła się od wciągnięcia flagi państwowej na maszt i odśpiewania hymnu. Ks. prałat Marian Bocho przypomniał o znaczeniu prowadzonej przez Fundację Pomocy Edukacyjnej dla Młodzieży im. Heleny i Tadeusza Zielińskich w Jarosławiu działalności. A poświęcenia muralu dokonał archiprezbiter jarosławski ks. prałat Andrzej Surowiec, zaś porucznik Maciej Kołodziej odczytał Apel Pamięci. Żołnierze Garnizonu Jarosław oddali salwę honorową, po której zaproszeni goście złożyli kwiaty przed muralem.

W uroczystości udział wzięli: poseł Tadeusz Chrzan, starosta jarosławski Stanisław Kłopot, przewodniczący Rady Powiatu Jarosławskiego Marian Fedor, przewodniczący Rady Miasta Jarosławia Szczepan Łąka, sekretarz gminy Chłopice Marzena Blok, przedstawiciele służb mundurowych, prezes Jarosławskiego Stowarzyszenia „Ocalić przeszłość dla przyszłości” Iwona Zelwach, prezes Jarosławskiego Stowarzyszenia Miłośników Jarosławia Tadeusz Słowik, dyrektor biura senatorskiego Marcin Malinowski, honorowy prezes Fundacji Stanisław Kiełbowicz, obecny prezes fundacji Marek Puzio, członkowie zarządu: Elżbieta Magryś i Wiesław Kiełbowicz, członkowie Rady Fundacji: Jarosław Pagacz i Bogdan Wołoszyn, a przede wszystkim przedstawicielka rodziny Zielińskich, mieszkając w Gliwicach Elżbieta Zielińska-Król.

Inicjatorem powstania muralu była Fundacja Pomocy Edukacyjnej dla Młodzieży im. Heleny i Tadeusza Zielińskich, jego powstanie zostało sfinansowane z Ministerstwa Obrony Narodowej z Departamentu Edukacji, Kultury i Dziedzictwa.

Mjr Tadeusz Zieliński urodził się 17 marca 1893 w Jarosławiu, w rodzinie Jacka i Anny z Aignerów. W Jarosławiu ukończył szkołę powszechną oraz I Gimnazjum i Liceum. Studiował prawo oraz przemysł na Akademii Handlowej w Wiedniu. Z chwilą wybuchu pierwszej wojny światowej w 1914 roku został wcielony do armii austriackiej. Ukończył w niej szkołę oficerów rezerwy. Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1916 w korpusie oficerów rezerwy artylerii polowej i górskiej. Jego oddziałem macierzystym był Pułk Artylerii Polowej Nr 2 (były Pułk Armat Polowych Nr 29).

Po odzyskaniu niepodległości przez Polskę wrócił do Jarosławia, wstąpił do Wojska Polskiego i otrzymał przydział do 4 pułku artylerii polowej. W 1919 roku awansował do stopnia porucznika. Brał udział w wojnie polsko-ukraińskiej oraz w wojnie polsko-bolszewickiej. 9 września 1920 został zatwierdzony z dniem 1 kwietnia 1920 w stopniu kapitana, w artylerii, w grupie oficerów byłej armii austriacko-węgierskiej. Pełnił wówczas służbę w składzie amunicji w Buczaczu. Następnie w składzie amunicji w Kowlu. Był również dowódcą pociągu amunicyjnego nr 12. 1 czerwca 1921 służył w składzie amunicji 6. Armii, a jego oddziałem macierzystym był 5 dywizjon artylerii ciężkiej. W 1922, jako oficer rezerwy posiadał przydział do 6. pułku artylerii ciężkiej we Lwowie. 8 stycznia 1924 został zatwierdzony w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 475. lokatą w korpusie oficerów rezerwy artylerii. Posiadał wówczas przydział w rezerwie do 3. pułku artylerii polowej Legionów w Zamościu. W 1924 został przydzielony w rezerwie do 24. pułku artylerii polowej w Jarosławiu.

W latach 1924–1939 był radnym Rady Powiatu pracując w jarosławskim magistracie jako referent ds. wojskowych.

Pod koniec sierpnia 1939 roku wobec zagrożenia wojennego został powołany do 24. pułku artylerii lekkiej w Jarosławiu wchodzącego w skład 24. Dywizji Piechoty. W pierwszych dniach września opuścił Jarosław i przeszedł wraz ze swoim pułkiem szlak bojowy od Tarnowa do Lwowa, tocząc zacięte walki w rejonie Zakliczyna, Birczy, Rzęski Ruskiej. 19 września w rejonie Tarnopola, oddziały polskie zostały zatrzymane przez wojska sowieckie. Został osadzony wraz z innymi oficerami w obozie w Kozielsku. Między 9 a 11 kwietnia 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w lesie katyńskim.

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło mianował go pośmiertnie na stopień majora. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007, w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”.

Źródło: wikipedia.pl

Tadeusz Zieliński był żonaty z Heleną z Wątrobów, z którą miał córkę Krystynę i syna Zbigniewa (1918–2003). To syn Zbigniew pod koniec swojego życia postanowił założyć fundację imienia swoich rodziców, by służyła jarosławskiemu społeczeństwu.

~https://ekspresjaroslawski.pl/artykul/odslonieto-mural-upamietniajacy/1217904